Avalokiteśvaradämmerung
The bodhisattva of compassionate disarmaments
Can stably glitter with a thousand of rainbows
Only if he is not carrying the burden of attachments
Otherwise the tidal force of massive shadows
Explodes him into the constellations of fragments
Of emergent universes scattered into abyss
Говорили мне родные
Ты ночью куда-то ходил во сне
Стал кандидатом наук
Проснулся – а тут... всё во тьме
Брожу в осколках рук
Пути раcсыпанные
Kiedyś czułem moc
Odeszła w księżycową noc
W miriadzie wykwitniętych głów
Wśród ruin puls zanikł
Światła bezmasowy anioł
Czeka na nów
(10.VII/16.X.23, Brzeźno)