Twierdzenie o próbkowaniu odpowiada na kluczowe pytanie, które winniśmy postawić decydując się na pracę z dyskretnymi (próbkowanymi) wersjami sygnałów ciągłych z natury.
Dla uproszczenia przyjmijmy
. Wtedy
,
czyli transformata Fouriera sygnału
,
będzie niezerowa co najwyżej pomiędzy
a
.
Oznaczmy
funkcję o okresie
, tożsamą
z
na przedziale
.
Przedstawia ją szereg Fouriera (2.5):
Współczynniki tego rozwinięcia dane są wzorem (2.6):
Współczynniki , dane przez wartości sygnału
w punktach próbkowania,
jednoznacznie określają funkcję
, ta z kolei
zawiera w sobie
- transformatę Fouriera ciągłego
sygnału
, czyli określa jednoznacznie również sam sygnał.
Znajdźmy explicite formułę rekonstrukcji:
![]() |
(2.31) |
Tak więc, jeśli spełnione jest główne założenie o ograniczonym paśmie sygnału ciągłego i odpowiednio dobranej częstości próbkowania, w procesie próbkowania nie tracimy informacji ani też nie wprowadzamy przekłamań, obliczając widmo (rozdział 2.5).
W praktyce przed próbkowaniem sygnał jest zwykle filtrowany dolnoprzepustowym filtrem analogowym o częstości odcięcia poniżej częstości Nyquista.