Twierdzenie o próbkowaniu odpowiada na kluczowe pytanie, które winniśmy postawić decydując się na pracę z dyskretnymi (próbkowanymi) wersjami sygnałów ciągłych z natury.
Dla uproszczenia przyjmijmy . Wtedy , czyli transformata Fouriera sygnału , będzie niezerowa co najwyżej pomiędzy a . Oznaczmy funkcję o okresie , tożsamą z na przedziale .
Przedstawia ją szereg Fouriera (2.5):
Współczynniki tego rozwinięcia dane są wzorem (2.6):
Współczynniki , dane przez wartości sygnału w punktach próbkowania, jednoznacznie określają funkcję , ta z kolei zawiera w sobie - transformatę Fouriera ciągłego sygnału , czyli określa jednoznacznie również sam sygnał.
Znajdźmy explicite formułę rekonstrukcji:
(2.31) |
Tak więc, jeśli spełnione jest główne założenie o ograniczonym paśmie sygnału ciągłego i odpowiednio dobranej częstości próbkowania, w procesie próbkowania nie tracimy informacji ani też nie wprowadzamy przekłamań, obliczając widmo (rozdział 2.5).
W praktyce przed próbkowaniem sygnał jest zwykle filtrowany dolnoprzepustowym filtrem analogowym o częstości odcięcia poniżej częstości Nyquista.