![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Na blacie znajdują się ikony symbolizujące najczęściej używane programy i funkcje. Na przykład, do kosza na śmieci (w lewym górnym rogu rys. 1.5 i 1.6) możemy przeciągać niepotrzebne pliki1.13.
Blat jest za mały, by pomieścić ikony wszystkich zainstalowanych programów
-- podobnie jak opisane przed chwilą paski narzędziowe nie pomieszczą symboli wszystkich funkcji.
Dlatego rzadziej używane funkcje programu znajdujemy w rozwijanych menu, a rzadziej używane programy
-- w ,,głównym'' rozwijanym menu komputera, czyli menu systemu.
Otwieramy je klikając odpowiedni guzik; w MS Windows (od wersji 95) jest to
(rys. 1.5), w KDE --
(rys. 1.6),
zwykle w lewym dolnym rogu ekranu.
Pozycje menu systemowego otwierają dostęp do grup programów -- na rysunku 1.5
pozycja Ustawienia otwiera dostęp do kolejnych grup: Panel Sterowania, Drukarki itd.
Ważnym obszarem blatu jest również miejsce, w którym ,,giną'' zminimalizowane do ikony (ale nie zamknięte)
okna (patrz opis na s. ). W MS Windows (rys. 1.5) i Linux/GNOME (rys. 1.7)
jest to ten sam pasek, na którym znajduje się guzik Start, w KDE -- obszar wybrany przez użytkownika (na rys. 1.6 na górze ekranu).
Czasami [Macintosh (Apple), Unixy z CDE]
ikony zminimalizowanych programów umieszczane są po prostu na blacie,
jak na rysunkach 1.8 i 1.9.
Ponowne kliknięcie na ikonie, do której został zwinięty program, z powrotem otwiera okno i przywraca stan
pracującego w nim programu.
Większość powyższych ustawień, np. pozycję paska zadań, możemy zwykle dopasowywać do własnych preferencji.