Z punktu widzenia fundamentalnej teorii jaką jest chromodynamika kwantowa jądra atomowe są zbudowane z oddziałujacych ze sobą kwarków i gluonów. Przy niskich energiach te fundamentalne składniki stają się niewidoczne dla eksperymentatorów, którzy postrzegają jądra jako zwarte obiekty złożone z punktowych cząstek zwanych protonami i neutronami, które oddziałują ze sobą krótkozasięgowymi oddziaływaniami przyciagającymi zwanymi oddziaływaniami silnymi. W tym też języku konstruowane są teoretyczne modele jądrowe. Pomimo tak głebokiej redukcji składników jądra od fundamentalnych stopni swobody (kwarki i gluony) po efektywne stopnie swobody (punktowe protony i neutrony) obliczenie struktury jąder złożonych pozostaje nadal bardzo skomplikowanym zadaniem, stanowiącym prawdziwe wyzwanie dla teorii.
Nasza grupa specjalizuje się w badaniach struktury jąder atomowych w oparciu o metody obliczeniowe wywodzące się z teorii funkcjonału gęstości (DFT). Koncentrujemy się na rozwijaniu i zastosowaniach uogólnionych metod DFT, uwzględniających przywracanie spontanicznie naruszonych symetrii i mieszanie konfiguracji jądrowych. W ostatnich latach jednym z podstawowych nurtów badań jest poprawny opis efektów naruszenia tzw. symetrii izospinowej w ramach DFT. Pozwala to, między innymi, na badanie procesów słabych, ze szczególnym uwzględnieniem procesów pozwalających testować Model Standardowy i poszukiwać tzw. nowej fizyki takich jak superdozwolone rozpady β. Intensywnie rozwijamy nasze metody w celu obliczenia elementów macierzowych dla przejść wzbronionych czy bezneutrinowego podwójnego rozpadu β. Ten ostatni proces, o ile w ogóle możliwy, należy do najrzadszych w przyrodzie. Jest on zatem niezwykle trudny i kosztowny w realizacji, ale jego pomiar ukazałby prawdziwą naturę neutrin, pomógł rozwiązać problem hierarchii mas neutrin czy też asymetrii pomiędzy materią i antymaterią.
Zapraszamy do współpracy.
Plakat pokazujący pola zainteresowań fizyki jądrowej.