Nauka w Wielkiej Lidze

4. Podział pracy

W wielu przypadkach z problemem tym radzono sobie projektując eksperymenty w CERN-ie tak, żeby większość pracy nad analizą danych mogła być przeprowadzana w macierzystych instytutach fizyków. Klasycznym przykładem są tutaj eksperymenty z komorą pęcherzykową. Zdjęcia z komory, robione w CERN-ie, były mierzone i analizowane w "domu". Później, gdy większe eksperymenty zaczęły używać detektorów z odczytem elektronicznym, fizycy CERN-owscy zaczęli odgrywać dominującą rolę. Obecnie sytuacja znów się zmieniła. CERN musiał poświęcic znaczną część swojego budżetu na wybudowanie nowych urządzeń, takich jak wielki zderzacz elektronowo-pozytonowy LEP (Large Electron-Positron Collider) a teraz wielki zderzacz hadronowy LHC (Large Hadron Collider). W rezultacie był w stanie partycypować w mniej niż 20% kosztów dużych eksperymentów pracujących przy akceleratorze LEP, a jeszcze mniej w przeznaczonych dla LHC. Pozostałą część kosztów pokrywają instytuty współpracujące przy danym eksperymencie.

Wspolpracujace instytucje dziela sie praca

naukowcy z calego swiata goszczacy w CERNie

Zależy nam na tym by CERN odgrywał główną rolę w fizyce cząstek. Przyciąga on znakomitych fizyków i inżynierów z całego świata. Dzieje się tak ze względu na wysoką jakość badań prowadzonych przez CERN jak i ciągłą obecność wielu gości zarówno z państw członkowskich CERN-u jak i z reszty świata.

Fizycy ze wszystkich zakątków Europy mogą pozostawać w ciągłym kontakcie z z najlepszymi światowymi pracami badawczymi, a nawet wpływać na ich postępy, jako że w CERN-ie stykamy się z wybitnymi fizykami z Europy i z innych części świata (także z lauretami nagrody Nobla).