W rozpadzie beta jądro atomowe jednego rodzaju zamienia się w jądro innego rodzaju. Zgodnie z naszą wiedzą, zdobytą na tej stronie do tego momentu, w czasie rozpadu beta z jądra emitowany jest elektron. Jak proces ten wygląda pod względem zachowania energii. Jądro przed przemianą na ogół spoczywa. Całkowita energia początkowa układu równa się więc energii spoczynkowej owego jądra. Po rozpadzie jądro pochodne jest lżejsze od jądra pierwotnego, to znaczy, iż jego energia spoczynkowa jest mniejsza niż całkowita energia początkowa. Część brakującej energii odnajduje się w masie wyemitowanego elektronu. Po dodaniu energii spoczynkowej elektronu i powstałego jądra atomowego okazuje się jednak, że nadal energia ta jest mniejsza od energii początkowej. Jest to oczywiste, bowiem część energii początkowej została zamieniona w energię kinetyczną uciekającego elektronu (energia kinetyczna jaką nabrało znacznie cięższe od elektronu jądro atomowe jest zaniedbywanie mała, może być policzona dzięki użyciu innego prawa zachowania - prawa zachowania pędu). No dobrze, ale skoro są ustalone - masa jądra początkowego, masa jądra końcowego oraz masa elektronu, a więc wszystkie energie spoczynkowe pojawiające się w problemie, to energia zamieniana w energię kinetyczną musi być również ustalona. Powtórzmy to jeszcze raz. Energia spoczynkowa jądra początkowego zgodnie z zasadą zachowania energii odnajduje się w sumie energii spoczynkowej jądra końcowego, energii spoczynkowej elektronu i energii kinetycznej elektronu. Skoro pierwsze trzy są z góry ustalone to i czwarta wielkość musi być stała. Tymczasem w wyniku doświadczenia okazało się, że energia elektronu pochodzącego z rozpadu beta nie jest stała i zmienia się od rozpadu do rozpadu! Model rozpadu beta zaproponowany przez nas: jądro pierwotne jądro -› pochodne + elektron, jest niezgodny z zasadą zachowania energii!!! Trzeba zmodyfikować model albo odrzucić zasadę zachowania energii...