23. Moduły i przestrzenie nazw

Możliwość modularyzacji programu jest cechą wszystkich nowoczesnych języków. Polega ona na dostarczeniu programiście metod i narzędzi umożliwiających składanie dużych programów z oddzielnych fragmentów, które, z jednej strony, są od siebie oddzielone i mogą być rozwijane osobno, z drugiej zaś strony mogą być stosunkowo łatwo ze sobą łączone, pozwalając na szybkie tworzenie zaawansowanych aplikacji z gotowych „cegiełek”. Inne mechanizmy pozwalają też uniknąć ewentualnych konfliktów nazw, które mogą się pojawić, szczególnie gdy moduły są rozwijane niezależnie przez różnych programistów.



Podrozdziały

T.R. Werner, 21 lutego 2016; 20:17