Izaak Albeniz i Enrique Granados to dwaj dziewiętnastowieczni kompozytorzy hiszpańscy. W encyklopediach figurują jako twórcy wielu utworów fortepianowych, żeby wręcz nie powiedzieć fortepiowej romantycznej muzyki hiszpańskiej. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, iż są oni znani głównie ...gitarzystom! Asturias, Tańce hiszpańskie i wiele innych utworów zostało napisanych na fortepian, dziś jednak wykonywane są głównie w opracowaniu na gitarę. Albeniz i Granados kojarzeni są z hiszańską muzyką gitarową, podczas, gdy pianiści często w ogóle nie wiedzą o istnieniu tych kompozytorów.

Albeniz, pisząc niektóre z utworów fortepianowych, za cel stawiał sobie, aby brzmienie fortepianu naśladowało brzmienie gitary. Dlatego właśnie w jego utworach tak wiele jest efektów brzmieniowych typowych dla gitary, a nawet łatwiej osiąganych na gitarze niż na fortepianie. Przykładowo, bardzo szybkie powtarzanie dźwięku o tej samej wysokości w Asturias stosunkowo trudno jest zrealizować na fortepianie, podczas, gdy na gitarze gra się to po prostu jako tremolo.