O mnie
Nazywam się Rafał Masełek i jestem doktorem nauk fizycznych. Obecnie realizuję staż podoktorski w instytucie LPSC w Grenoble, we Francji. Prowadzę badania naukowe z zakresu fizyki teoretycznej cząstek elementarnych.
Studia
Studiowałem fizykę komputerową na Politechnice Warszawskiej, a po uzyskaniu tytułu inżyniera kontynuowałem naukę na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując tytuł magistra z fizyki teoretycznej, a następnie doktora nauk fizycznych.
Praca
Zajmuję się fizyką cząstek elementarnych na styku teorii i eksperymentu. Szczególnie interesują mnie poszukiwania nowej fizyki spoza Modelu Standardowego oraz zastosowania uczenia maszynowego w fizyce cząstek.
Fizyka cząstek elementarnych
Fizyka cząstek elementarnych to dziedzina nauki zajmująca się badaniem najmniejszych składników materii, z których zbudowany jest wszechświat. Fizycy w tej dziedzinie starają się zrozumieć, jakie cząstki istnieją oraz jakie siły oddziałują między nimi, prowadząc do powstawania bardziej złożonych struktur, takich jak atomy, cząsteczki, czy nawet całe galaktyki. Dzięki eksperymentom przeprowadzanym w wielkich akceleratorach cząstek, jak np. Wielki Zderzacz Hadronów, naukowcy badają naturę wszechświata na poziomie, który pozostaje niewidoczny dla ludzkiego oka, starając się odpowiedzieć na fundamentalne pytania dotyczące początku i struktury rzeczywistości.
Model Standardowy
Model Standardowy to teoria fizyczna, która opisuje fundamentalne cząstki i siły działające we wszechświecie, z wyjątkiem grawitacji. Jest to swoista "układanka", która łączy kwarki, leptony (takie jak elektron), oraz cząstki pośredniczące w oddziaływaniach, jak fotony (dla elektromagnetyzmu) czy gluony (dla sił silnych). Model Standardowy wyjaśnia, jak te cząstki oddziałują ze sobą poprzez trzy podstawowe siły: elektromagnetyczną, silną i słabą. Jednym z największych osiągnięć tej teorii było przewidzenie istnienia bozonu Higgsa, który nadaje cząstkom masę. Choć Model Standardowy jest niezwykle dokładny w przewidywaniu wyników eksperymentów, wciąż nie wyjaśnia pewnych zjawisk, takich jak ciemna materia czy grawitacja, co oznacza, że w przyszłości może zostać rozszerzony lub uzupełniony.
Sztuczna Inteligencja
Sztuczna inteligencja (SI) odgrywa coraz większą rolę w fizyce cząstek, oferując nowe narzędzia do analizowania ogromnych ilości danych generowanych w eksperymentach, takich jak te w Wielkim Zderzaczu Hadronów. Tradycyjne metody obliczeniowe nie zawsze są wystarczające do przetwarzania miliardów zderzeń cząstek na sekundę, a tu z pomocą przychodzi SI. Algorytmy uczenia maszynowego mogą automatycznie wykrywać wzorce w danych, identyfikować rzadkie cząstki i przewidywać wyniki z większą precyzją, co przyspiesza analizę. SI może również pomagać w optymalizacji eksperymentów, symulacjach teoretycznych i eksploracji nowych modeli fizycznych. Dzięki swojej zdolności do "uczenia się" na podstawie danych, SI ma potencjał do odkrywania nowych zjawisk, które mogą wykraczać poza Model Standardowy, co czyni ją obiecującym narzędziem w poszukiwaniu odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące wszechświata.