O Stworzy_cielu_, Duchu, przyjdź,
Nawiedź dusz wierny_ch Tobie krąg.
Niebie_ską_ ła_skę_ zesłać racz
Se_rcom, co_ dziełe__m są Twych rąk.
Pocieszy_ciele_m jesteś zwan
I najwyższego_ Boga dar.
Tyś na_ma_szcze_nie_m naszych dusz,
Zdró_j żywy_, miło__ść, ognia żar.
Ty darzy_sz łaską_ siedemkroć,
Bo moc z prawicy_ Ojca masz,
Przez Bo_ga_ o_bie_cany nam,
Mo_wą wzbo_gaca__sz język nasz.
Światłem ro_zjaśni_j naszą myśl,
W serca nam miło_ść świętą wlej
I wą_tłą_ sła_bo_ść naszych ciał
Po_krzep sta_łością__ mocy Twej.
Nieprzyja_ciela_ odpędź w dal
I Twym pokoje_m obdarz wraz.
Niech w dro_dze_ za_ prze_wodem Twym
Mi_niemy_ zło, co__ kusi nas.
Daj nam prze_z Ciebie_ Ojca znać,
Daj, by i Syn po_znany był.
I Cie_bie_, je_dno_ tchnienie Dwóch,
Nie_ch wyzna_jemy__ z wszystkich sił.
A__me_n