Wyróżnikiem, w porównaniu z tradycyjnymi sieciami, jest brak stałej struktury -- droga informacji ustalana jest dynamicznie w zależności od dostępnych komputerów. Jest to spadek po praprzodku -- sieci DARPA Departamentu Obrony USA, która miała być dzięki decentralizacji odporna na atak jądrowy; ta cecha przydaje się również w przypadku awarii niektórych komputerów lub łącz. I tak, każda przepływająca Internetem informacja musi na pewnym etapie zostać podzielona na paczki (pakiety), opatrzone adresem komputera docelowego. Ponieważ pakiety wysyłane są w pewnym sensie ,,w nieznane'' (opissec:traceroute), w każdym pakiecie musi się również znajdować adres nadawcy -- na wypadek zwrotu z powodu np. błędnego adresu docelowego.
Adresy internetowe (adresy IP, Internet Protocol) są jednoznaczne w skali naszego świata. Adres IP oryginalnie składa się z czterech liczb5.1 oddzielonych kropkami, np. 193.0.82.256. Jednak adresy w tej postaci są dla ludzi niewygodne do pamiętania -- łatwiej zapamiętać adres symboliczny brain.fuw.edu.pl. Dlatego stworzono DNS (serwis nazw domen -- domain name service), który zamienia adresy symboliczne na numery IP. Ponieważ trudno byłoby zgromadzić wszystkie adresy IP świata na jednym komputerze, zadanie rozdzielono na poszczególne domeny. Domeny to z grubsza elementy symbolicznego adresu IP, czytane od prawej. Na przykład zapytanie (zza granicy) o adres brain.fuw.edu.pl trafi najpierw do serwera nazw (name server) domeny pl, stamtąd do domeny edu.pl, aż serwer domeny fuw.edu.pl poda ostatecznie numer IP komputera brain w tej domenie.
Napotkaliśmy pierwszy rodzaj komputerów obsługujących działanie sieci Internet: serwery nazw, czyli name servers. Drugi rodzaj to komputery kierujące ruchem przesyłek już ,,zaadresowanych'' właściwym numerem IP, czyli gateways (bramki). Numery IP najbliższych komputerów obydwu tych rodzajów musimy niekiedy wpisać przy konfiguracji połączenia z Internetem5.2.