W 1988 r. grupa fizyków wielkich energii z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego i astronomów z Centrum Astronomicznego im. Mikołaja Kopernika, widząc konieczność łączności komputerowej z Europą Zachodnią dla prowadzonych przez nich badań (eksperymenty w DESY i CERN-ie oraz teleskop Hubble'a), nawiązała kontakt z siecią EARN/BITNET. Starając się o możliwość podłączenia, rektorzy UW prof. G. Białkowski i prof. A.K. Wróblewski wystosowali do władz EARN-u oficjalne prośby o przyjęcie. Zmiany polityczne w Polsce w 1989 r. oraz wystosowana do prezydenta Busha petycja spowodowały, że w 1990 r. zniesione zostały ograniczenia COCOM i Polska uzyskała podłączenie do EARN-u. Kierownictwo projektu, a potem JBR-u NASK objął prof. T. Hofmokl. NASK w stosunkowo krótkim czasie podłączył większość polskich uczelni. W 1990 r. zrealizowano na Hożej sieć lokalną COCOS opartą na protokole IP, w 1991 r. zestawiono pierwsze międzynarodowe połączenie internetowe do Uniwersytetu Kopenhaskiego, zaś w 1993 r. powstał pierwszy serwer WWW.
2. Program ,,Internet dla Szkół" (IdS) Uniwersytetu Warszawskiego
W 1994 r. dla wielu naukowców stało się jasne, iż Internet, a w szczególności WWW, jest rewolucją w systemie komunikowania się i przekazywania wiedzy, a wizja globalnego społeczeństwa informacyjnego jest bardzo realna. Rozszerzenie możliwości i umiejętności posługiwania się siecią jest warunkiem przyszłego rozwoju wielu dziedzin życia kraju. W wyniku dyskusji prowadzonych w środowisku fizyków zdecydowano, iż najefektywniejszą drogą, którą te umiejętności powinny przeniknąć do najszerszych warstw społeczeństwa, jest dotarcie do młodzieży szkół średnich.
Jesienią 1994 r. grupa 6 naukowców z Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego zaprojektowała i wdrożyła proste i tanie rozwiązanie pozwalające na łączność szkoły z Internetem poprzez zwykle łącze telefoniczne. Na bazie tego rozwiązania w 1995 r. powołano decyzją prorektora UW prof. M. Nawrockiego Program ,,Internet dla Szkół" (IdS), który oprócz umożliwienia szkołom fizycznej łączności z siecią Internet zakładał udostępnienie szkołom zasobów edukacyjnych Internetu, wykorzystanie sieci w programach współpracy międzyszkolnej (głównie międzynarodowej) oraz powszechne nauczanie elementów technologii sieciowej.
Program IdS oficjalnie rozpoczęto 9 marca 1995 r. podłączeniem 17 szkół w 4 miastach. W końcu 1998 r. podłączonych szkół było około 1400 w ponad 300 miejscowościach. Dodatkowo podłączono 250 urzędów gminnych i 150 organizacji pozarządowych, głównie o charakterze edukacyjnym, medycznym lub artystycznym.
Na cele Programu IdS stworzono programy nauczania i opracowano podręczniki, przeszkolono około 1500 nauczycieli, zorganizowano 1 konferencję, 1 seminarium i 3 obozy dla młodych internautów. Uczniowie uczestniczą w ponad 100 projektach międzynarodowych, głównie w ramach programów I*EARN, ThinkQuest, ESP, NASA K12. Członkowie zespołu IdS prowadzili wykłady na uczelniach i podczas międzynarodowych warsztatów CEENetu.
Początkowo szkoły otrzymywały bezpłatnie od Programu IdS modem, komplet podręczników, dyskietki z oprogramowaniem, przeszkolenie dwóch nauczycieli oraz częściową refundację połączenia z Internetem w wymiarze 10 godzin tygodniowo.
Projekt IdS finansowany był głównie przez Fundację im. Stefana Batorego. Sprzęt na wyposażenie węzłów regionalnych pochodził z darowizn przedstawicieli przemysłu teleinformatycznego, których do wsparcia programu IdS namawiał Marek Car. Dotacje rządowe stanowiły zaledwie 8%.
3. Zakład ,,Internet dla Szkół"
W związku z lawinowym wzrostem w 1998 r. liczby podłączonych szkół i zaprzestaniem finansowania Programu IdS przez Fundację im. St. Batorego (która słusznie uznała, iż jej rola inicjatora wprowadzenia Internetu do polskich szkół została spełniona) na początku 1999 r. nastąpił podział części merytorycznej i technicznej IdS.
Merytoryczną część Programu IdS realizuje Zakład ,,Internet dla Szkół" współpracujący z Uniwersyteckim Ośrodkiem Transferu Technologii (UOTT). Zajmuje się on organizacją konferencji i seminariów metodycznych, obozów i konkursów dla młodzieży oraz projektami szkolnej współpracy międzynarodowej.
Techniczna obsługa łączności internetowej oraz rutynowe szkolenia przekazane zostały przez IdS firmie komercyjnej Internet Data Systems (IDS). IDS m.in. za cenę 90 PLN miesięcznie oferuje szkołom stworzony przez IdS pakiet ,,Szkoła 2000", dający szkole oprócz łączności, serwera wirtualnego WWW i nieograniczonej liczby kont dla uczniów i nauczycieli również szkolenia i biuletyn informacyjny.