Eksperymenty neutrinowe
Dwa eksperymenty:
działające przy CERN-owskim akceleratorze SPS, zostały zaprojektowane, aby
poznać jedne z najbardziej nieuchwytnych w naturze cząstek
- neutrina. Neutrina potrafią przeniknąć przez kulę ziemską nie zauważając jej.
Gdyby miały choćby malutką masę, mogłyby stać się kluczem do
rozwiązania dwóch wielce intrygujących zagadek: strumienia neutrin
słonecznych i ciemnej
materii. Eksperymenty wykrywają zaledwie część z ogromnej, przewidywanej
przez teorię, liczby neutrin wyrzucanych przez Słońce w naszym kierunku.
Czy coś przydarza im się po drodze? Czy zmieniają swoją tożsamość,
"oscylując" w takie rodzaje neutrin, których detektory nie potrafią
wykryć? A co z ciemną materią? Wiemy, że tylko 10% masywnych obiektów
wypełniających Wszechświat jest widzialna, czym więc jest pozostałe 90%?
Czy może część lub nawet całość tej niewidocznej masy
stanowią neutrina?
Nowy eksperyment, który ma za zadanie
zbadać oscylacje neutrin, polega na skierowaniu wiązki neutrin mionowych
do laboratorium LNGS w Gran Sasso we Włoszech (730 km od CERN-u, projekt CNGS )
i detekcji w LNGS (detektory ICARUS
i OPERA
)
neutrin taonowych powstałych w wyniku oscylacji neutrin mionowych na
drodze między CERN-em i LNGS. Prace nad eksperymentem
rozpoczęły się w 2000 r. i pierwsza wiązka jest oczekiwana w LNGS w 2006
r. W eksperymencie ICARUS biorą udział fizycy polscy z Katowic,
Krakowa, Warszawy i Wrocławia (przyp. ZA).
©
Copyright CERN - Ostatnia modyfikacja 2004-07-03