Jak działa WWW?WWW jest światem informacji dostępnej po kliknięciu myszą. Aby mieć do niego dostęp, potrzebny jest komputer, podłączenie do Internetu i przeglądarka (zob. też " Internet i WWW").Gdy uruchomimy przeglądarkę, to pokazuje ona stronę informacji, która może być przechowywana na naszym własnym komputerze (np. nasza strona domowa) lub może być ściągnięta z innego miejsca - nie musimy nawet wiedzieć czy dbać o to skąd. Ukazuje się ona po kliknięciu na odsyłacz hipertekstowy pod podświetloną pozycją na ekranie monitora.
Dokumenty WWW różnego rodzaju są przechowywane przez serwery komputerowe, przedstawione na obrazku poniżej jako fabryka. Użytkownicy mogą przeglądać te dokumenty prosząc o nie ze swych lokalnych (osobistych) komputerów użytkowników, przedstawionych jako domy. Wszystkie komputery zaangażowane w WWW są połączone przez Internet, przedstawiony jako drogi.
Startując np. ze strony CERN-u "Welcome page" w Szwajcarii, możemy przez następne kliknięcie ściągnąć dokument z laboratorium fizycznego na drugim końcu świata. Cała informacja wydaje się znajdować w małym prostokącie przed nami i w pewnym sensie tak jest. Gdy klikniemy na fragment podświetlonego tekstu, to nasza przeglądarka "żąda dokumentu" od innego komputera, otrzymuje go "pocztą zwrotną" i wyświetla go na ekranie. Możemy wtedy przeczytać nową stronę w dowolnym czasie bez dalszego korzystania z zasobów sieci. Dokumenty są przygotowane na jednej czy większej liczbie stron. Strony są zwykle przechowywanw na komputerze w postaci oddzielnych plików. Obecnie liczba stron dostępnych w WWW jest ogromna (wiele milionów). Ale ta podstawowa idea nie wystarcza do rzeczywistego korzystania z informacji. Wyobraźmy sobie, że umieściliśmy oddzielną stronę dla każdej pozycji w książce telefonicznej i chcemy z tego korzystać. Oczywiście są rodzaje informacji, z których łatwiej korzystać przez umieszczenie ich w bazie danych. Tradycyjnie również duża liczba informacji znajduje się w bazach danych.
Bazy danych są uważane za trudne w użyciu i każda z nich jest inna.
Jeśli potrafimy napisać program, który pokaże nam zawartość bazy
danych, tak jakby była zbiorem stron hipertekstowych, to
nie musimy wiedzieć, jak używać formularzy bazy danych, aby wyłuskać potrzebną
nam informację.
Na ilustracji różowe podzielone koło symbolizuje program, który ma dokładnie dwie twarze: z lewej wygląda jak serwer WWW serwujący nam strony WWW, a z prawej strony, jakby z tyłu, otrzymuje te strony, działając jak zwykły użytkownik bazy danych. Istnieją wersje przeglądarek do trzech najbardziej popularnych systemów operacyjnych: Apple Macintosh, Microsoft Windows i Unix. WWW ma swój własny protokół komunikacyjny HTTP i własną strukturę dokumentu opartą na SGML (Web DTD, zwany HTML). Zawiera także protokoły Gopher, ftp i telnet oraz bramki do innych protokołów. Dlatego dokumenty dostępne wcześniej przez te systemy są automatycznie i w naturalny sposób widzialne w WWW. Można używać WWW do otwierania procesów zarówno na komputerze użytkownika jak i na serwerze. Polecenie może rozpocząć przeszukiwanie bazy danych na serwerze, prowadząc do przekazania stworzonego dokumentu. Dokument przekazany w nietypowym formacie może spowodować, że przeglądarka uruchamia proces na komputerze użytkownika, aby go zinterpretować. Umiejętność WWW uzgadniania formatów między komputerem użytkownika i serwerem pozwala przesłać dowolny rodzaj dokumentu z serwera do użytkownika, jeśli tylko użytkownik ma odpowiednie oprogramowanie do obsługi tego formatu. Daje to dostęp do wideo, dzwięku itp. bez potrzeby instalowania pojedynczego programu, który wszystko umie. Otwieranie procesu w WWW oznacza, że można zainicjować wideokonferencję lub pracę na terminalu tylko przez kliknięcie myszą na podświetlone wyrażenie w dokumencie. |
