Naładowane cząstki otrzymują energię, potrzebną do rozpędzenia ich do prędkości światła, w specjalnych wnękach rezonansowych, wyglądających jak ta na rysunku. Wnęki rezonansowe magazynują energię elektryczną, a następnie oddają ją w małych ilościach cząstkom za każdym razem, gdy przelatują one przez wnękę. Działają one jak małe liniowe akceleratory. |
Magnesy dipolowe używane są w akceleratorach cząstek elementarnych do zakrzywiania wiązki, tak by krążyła po okręgu. Za każdym razem, gdy cząstki dostają porcję energii, pole magnetyczne musi zostać zwiększone, aby zapobiec wypadnięciu cząstek z rury akceleratora. |
W akceleratorach cząstki elementarne podróżują wewnątrz specjalnej rury, z której wypompowane zostało powietrze. Dzięki temu mamy pewność, że cząstki z wiązki nie ulegną zderzeniu z innymi cząstkami. Pompy próżniowe znajdujące się wzdłuż rury akceleratora pozwalają na uzyskanie próżni lepszej niż w przestrzeni kosmicznej. |